hoş amedi

kaç şu kadar bin yıl
seni bekledi
saçına aklar
yüzüne karalar ağan dünya

seni anıyordu gök
seni arıyordu yer
sensiz kıtalar kırılıyor
denizler kuruyordu
beşer akıyordu
kızıl bir ülkeye sensiz

bilmem eksi kaç bin derecede
donuyordu çölün kalbi
vahşi sırtlanlar gömerken
toprağa ceylanları

kururken insanın bağrında
akan eşsiz ırmak
hakikat çekiliyordu
geniş vadilerden ıssız vahalara
dünya sıfır noktasına
hızla yaklaşıyordu

yere düşerken sensiz
bir gülün gözyaşları
ansızın geliverdin
geldin güle anlam verdin

dile geldi sebep
dile geldi sular ve surlar
seni fısıldadı rüzgar
çağın ruhuna
karşıcı koştu heyecanla
müjdeni bekleyen akvam

dudakları çatlamış çöl
ab-ı hayat tattı ellerinden
"ay doğdu üzerimize"
aydınlık oldu her yön

sırtlanların kalesine
yirmi üç darbe
yirmi üç buse kondurdun
gözlerine bir bebeğin
doksan dokuz ismiyle Yaradan'ın
gelen sendin

"hoşgeldin ya Hazret-i Muhammed"